- arxası üstə
- sırt üstü
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
arxası üstə
Look at other dictionaries:
arxa — is. 1. İnsanın, heyvanın dalı, kürəyi, beli. Arxasına yükləmək. Arxasını çevirmək. Arxası üstə yerə gəlmək. – Qız arxası üstə uzanıb kitab oxuyurdu. N. N.. Tutulanların ikisinin arxasında iri şələ vardı. Ə. Vəl.. Arxa çevirmək – dal çevirmək, üz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əbədiməg — I (Göyçay, Kürdəmir, Salyan) arxası üstə yıxılmaq. – Mal əbədiyib, oqqədər çırpınıb ki, bağrı çatdıyıb (Salyan) II (Biləsuvar) ölmək. – Bir yekə çöngəmiz əbədiyib … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əvədəməx’ — (İmişli) bax əbədimək I. – Beyjə arıx danamız əvədəmişdi, gedif durğuzdux ◊ Əvədəyə düşmək (Qarakilsə, İmişli) – yıxılıb arxası üstə qalmaq. – Sarı inək axşam əvədəyə düşmişdü (Qarakilsə); – Heyvan əvədiyə düşüb (İmişli) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
löpləməg — (Salyan) arxası üstə mayallaq aşmaq. – Elə göyərçin var ki, bir dəfə löpliyir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
öədəx’ — öədəx’də qalmax: (Qazax) arxası üstə yıxılıb qalmaq. – Dana öədəx’də qalmışdı, güjnən qaldırdıx … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sevərmək — (Göyçay) arxası üstə uzanmaq. – Yazda adam günün altda sevərir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
səvərməx’ — (Qazax, Mingəçevir, Tovuz) arxası üstə uzanmaq. – Səvəriv özünü günə verer (Qazax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
halsızca — z. Halsız halda, bihal, üzgün halda, əldən düşmüş halda. Xədicə arxası üstə halsızca uzanıb tez tez nəfəsini çiyinlərilə alıb verirdi. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müxatib — is. <ər.> Birinə sözlə müraciət edən, söz söyləyən şəxs; söyləyən. Cuma arxası üstə uzandığı halda əlləri başının altında dönüb müxatibinə baxmadan saymazyana dedi. . Ə. Ə.. Qorxmaz müxatibinin üzünə baxanda Saleh başladı. . Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəmiş — sif. Rütubətli, yaş, nəm. Nəmiş külək. – <Odunçuoğlu> arxası üstə nəmiş torpaq döşəmə üstündə uzanmışdı. Ə. M.. Nəmiş hava dərdli ana kimi ağlayır, göz yaşını quruda bilmirdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıç — is. 1. İnsan bədəninin, ombadan başlamış ayağa qədər olan və insanın yeriməsinə xidmət edən üzvü. Qıçları ağrımaq. Qıçları əyri. Qıçı sınmaq. – Bəhram arxası üstə sərilib, qıçlarını tamam uzatdı. Ə. Vəl.. // Heyvanlarda eyni vəzifəni görən bədən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
